Een frozen shoulder kan zonder aanleiding ontstaan maar kan ook een gevolg zijn van een (slijmbeurs)ontsteking. Door de ontsteking ontstaat er een verkleving van het schouderkapsel wat pijn veroorzaakt en tevens gepaard gaat met een bewegingsbeperking van de schouder. De pijn kan uitstralen naar nek en arm. Een Frozen Shoulder komt overwegend meer voor bij vrouwen tussen 40 en 70 jaar, diabetes-patiënten en patiënten met een schildklierafwijking wat doet vermoeden dat het met de hormoonhuishouding te maken kan hebben. Maar ook mensen met de Ziekte van Parkinson hebben een verhoogd risico.
Een Frozen Shoulder is een klacht welke langdurig kan aanhouden, minimaal 6 weken tot zelfs 2,5 jaar. Er zijn 3 fases te onderscheiden welke een verschillende mate van pijn en bewegingsbeperking.
Overige, ook vaak voorkomende klachten zijn:
Het hoofddoel van jouw fysiotherapeut is het herstel van je beweging zodat je je activiteiten kunt uitvoeren en jouw rol in het leven kunt spelen. Zodra in het onderzoeksproces het stadium van je aandoening is vastgesteld, zal je therapeut een oefenprogramma maken dat toegesneden is op jouw behoeften. Het is gebleken dat oefening de beste remedie is voor mensen in fase 2 of hoger.
De fysiotherapeut zal je helpen om zoveel mogelijk bewegingsbereik te behouden en om de pijn te verlichten. De therapeut kan een combinatie van stretchoefeningen en manuele therapietechnieken gebruiken om je bewegingsbereik te vergroten. De therapeut kan ook beslissen om behandelingen zoals met warmte of kou te gebruiken om de spieren te helpen ontspannen voordat met andere behandelvormen wordt begonnen. De therapeut zal je een oefenprogramma voor thuis geven dat is ontworpen om te helpen bij het verminderen van het verlies van mobiliteit.
De behandelfocus zal op de terugkeer van mobiliteit liggen, waarbij de therapeut nadrukkelijker stretchoefeningen en manuele therapietechnieken toepast. Je kunt ook met krachtoefeningen beginnen en deze oefeningen worden ook in het oefenprogramma voor thuis opgenomen.
In het laatste stadium zal de therapeut zich richten op de terugkeer van de “normale” schoudermechanica en de terugkeer naar normale, alledaagse, pijnloze activiteiten. De therapeut zal doorgaan met stretchoefeningen, krachttraining en verschillende manuele therapietechnieken.